دنبالهدار لئونارد در میان شفقهای شمالی و بارش شهابی در فیلمهای خیرهکنندهای که توسط یک فضاپیمای چینی گرفته شده است، در حالی که گوی یخ سبز روشن از کنار زمین برای اولین بار در ۷۰۰۰۰ سال گذشته میدرخشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ایران رصد به نقل از دیلی میل یک ماهواره چینی نمایی خیره کننده از دنباله دار لئونارد را هنگام نزدیک شدن به زمین، با پیش زمینه ای از شفق های قطبی ثبت کرد.
این دنباله دار از زمان کشف در ژانویه امسال، با سرعتی نزدیک به ۱۶۰۰۰۰ مایل در ساعت به سرعت به خورشید و زمین نزدیک شده است.
این تصویر توسط Yangwang 1 گرفته شده است. ماهواره کوچکی که توسط شرکت فناوری چینی Origin Space مستقر در گوانگدونگ چین پرتاب شده است.
تصاویری که از این ماهواره دریافت شده نشان میدهد این دنباله دار در ۱۲ دسامبر به زمین نزدیک تر شده است.که نزدیک ترین فاصله ثبت شده آن به سیاره ما در ۷۰۰۰۰ سال گذشته است.
این تصاویر توسط دو ماهواره رصد کننده خورشید در حالی ثبت شده اند که دنبالهدار لئونارد با سرعت از کنار زمین در سفری یکطرفه از کنار ستاره میزبان ما عبور میکرد.
تلسکوپ فضایی Yangwang-1
Yangwang-1 یک تلسکوپ فضایی تجاری است که اوایل امسال برای تصویربرداری از کیهان در نور مرئی و فرابنفش به فضا پرتاب شد.همچنین این تلسکوپ فضایی در حال کار بر روی جستجوی سیارک های نزدیک به زمین است. که می توان به زمین بازگرداند و منابع آن را استخراج کرد.طبق گفته Origin Space، این اولین مأموریت فضایی تجاری چین بود. این فضاپیما تصویر دنبالهدار لئونارد را که در میان آسمانی پر از ماهواره و ستارههای دوردست دیده میشود، در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱ ثبت کرد.
این تازهترین عکس از یک سری عکسهای شفق قطبی است که توسط تلسکوپ تجاری گرفته شده است.
دنباله دار لئونارد
پهنای این توپ از یخ و غبار حدود نیم مایل است. و در ژانویه ۲۰۲۱ توسط گریگوری لئونارد، که آن را در تصاویر گرفته شده از رصدخانه کوه لمون در آریزونا مشاهده کرد، کشف شد.این تصویر رنگی که توسط Origin Space به اشتراک گذاشته شده است، دنباله دار را با دم کشیده اش در آسمان شب نشان می دهد.
این شبیه به تصاویری است که توسط فضاپیمای فضایی رصدخانه روابط زمینی خورشیدی ناسا (STEREO-A) و رصدخانه مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا (ESA) گرفته شده است. STEREO-A از ماه نوامبر بر روی دنباله دار سبز متمرکز شده است. و تیم ناسا توانست یک انیمیشن کوتاه از ده ها تصویر تولید کند.
ناسا “تصاویری متفاوت” را برای برجسته کردن “انفجار” های دنباله دار منتشر کرد. که در هنگام پرتاب مواد فرار مانند گاز و یخ آب ایجاد می شود –
فضاپیمای ESA، در یک پروژه مشترک با آژانس فضایی ایالات متحده، ویدئویی از این ستاره دنبالهدار را که بین ۱۷ تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱ در میدان دید خود میگذرد، ضبط کرد.
ویدئوی ثبت شده توسط تصویرگر هلیوسفری مدارگرد خورشیدی (SoloHI) که دوربینی روی فضاپیمای مدارگرد خورشیدی است. رگهای مورب در میدان دید خود را نشان میدهد که راه شیری، زهره و عطارد نیز قابل مشاهده است.
در طول این دنباله کوتاه، مدارگرد خورشیدی به سمت نمای جانبی دنبالهدار حرکت میکند. و در حین حرکت در فضا، قسمت بیشتری از دم آن را آشکار میکند. و چنانچه در مسیر خود به سمت خورشید متلاشی نشود، مسیر دنبالهدار لئونارد آن را به فضای بین ستارهای پرتاب میکند و دیگر برنمیگردد.
هنگامی که مدار یک دنباله دار آن را به خورشید نزدیک می کند. گرم می شود و غبار و گازها را به یک سر درخشان غول پیکر بزرگتر از بیشتر سیارات می فرستد.
دنبالهدارها – که به آنها «گلولههای برفی کیهانی» یا «گلولههای خاکی یخی» نیز میگویند – مجموعهای از گاز، غبار و یخ منجمد به جا مانده از شکلگیری منظومه شمسی هستند.
دنبالهدار لئونارد مداری هذلولی دارد
آنها در مداری به دور خورشید می گردند که بسیار بیضوی است. به این معنی که کاملاً دایره ای نیستند و می توانند صدها و حتی هزاران سال را در تاریک ترین اعماق منظومه شمسی سپری کنند و سپس به «محل حضیض» خود بازگردند.
اما دنبالهدار لئونارد مداری هذلولی دارد. به این معنی که وقتی از خورشید بگذرد از منظومه شمسی به بیرون پرتاب میشود و دیگر زمینیها آن را نمیبینند.
دنبالهدار لئونارد احتمالاً حدود ۳۵۰۰۰ سال از فاصله ۳۲۳ میلیارد مایلی (۵۲۰ میلیارد کیلومتری) به درون منظومه شمسی رفته است. و ممکن است آخرین بار حدود ۷۰۰۰۰ سال پیش از منظومه شمسی داخلی بازدید کرده باشد.
دنبالهدار لئونارد در روز یکشنبه ۱۲ دسامبر، پیش از حضیض خود در ۳ ژانویه، نزدیکترین فاصله را تا زمین داشت. این دنباله دار دارای دم سبز است زیرا سنگ های یخی آن هر چه به خورشید نزدیک تر می شود گرم می شود. و ابتدا غبار آبی، سپس زرد یا سفید و در نهایت سبز از خود ساطع می کند.
رنگ سبز این دنباله دار به این معنی است که دنبالهدار گرم است.وحاوی مقدار زیادی سیانید و کربن دیاتومیک است و احتمال تجزیه آن در بالاترین حد خود است.