تلسکوپ فضایی جیمز وب

پایگاه اطلاع رسانی ایران رصد به نقل از سایت ساینس، تلسکوپ فضایی جیمز وب قرار است در آِنده نزدیک به فضا پرتاب شود.

اولین تلسکوپ ساخته شده به گالیله در سال ۱۶۰۹ بر می گردد. این تلسکوپ دارای عدسی خیلی کوچکی بود. با این حال، با آن ابزار ساده، او حلقه‌های زحل و قمرهای مشتری را دید و انقلابی علمی را به راه انداخت.

از آن زمان تاکنون نجوم راه درازی را پیموده است. تلسکوپ فضایی جیمز وب قرار است در ماه دسامبر پرتاب شود، که دارای یک آینه ۶.۵ متری می باشد.

وسعت دید تلسکوپ فضایی

با پرتاب جیمز وب به فضا، آن مناظری از اولین ستاره‌ها و کهکشان‌های کیهان را باز می‌کند. جو سیارات اطراف ستارگان دیگر را بررسی می‌کند. آن می تواند انقلابی دیگر به راه اندازد. ساشا هینکلی، شکارچی سیارات فراخورشیدی از دانشگاه اکستر، می‌گوید:

«جیمز وب همه چیز را از بین می‌برد.»

قدرت جمع آوری نور آینه جیمز وب بیش از پنج برابر تلسکوپ فضایی هابل ۳۱ ساله است. برخلاف هابل، جیمز وب در مادون قرمز کار می‌کند و به آن اجازه می‌دهد تا نور مادون سرخ اجسام دور را ببیند و از میان ابرهای غبار مبهم نگاه کند.

جیمز وب همچنین می‌تواند اتمسفر سیارات فراخورشیدی را برای گازهایی که اثر انگشت مادون قرمز آنها عمدتاً برای رصدخانه‌های زمینی ممنوع است، غربال کند.

استیو فینکلشتاین از دانشگاه تگزاس، که چندین پروژه به بررسی کهکشان‌های دور را در سال اول جیمز وب رهبری خواهد کرد، می‌گوید:

«ما هرگز با این طول‌موج‌ها و این اعماق و وضوح به جهان نگاه نکرده‌ایم. “فکر می‌کنم با سورپرایزهایی روبرو خواهیم شد.»

بیش از ۱۰۰۰ تیم از ستاره شناسان از سراسر جهان برای فعالیت با جیمز وب در سال اول آن درخواست داده اند. از آنها تنها ۲۸۶ نفر خوش شانس بودند.

آنها تلسکوپ را با طیف وسیعی از پرس و جوها وظیفه ای خواهند داشت: جستجوی اقیانوس های پوشیده از یخ در ۲۷ قمر اورانوس، جستجوی سیاه چاله های با اندازه متوسط ​​گریزان، و حل اندازه گیری های متناقض نرخ انبساط کیهان.

ماموریت اصلی جیمز وب

اما به طور کلی، آنها از جیمز وب برای دنبال کردن دو موضوع اصلی، در افراط‌های متضاد زمان و فاصله، استفاده خواهند کرد: جهان اولیه و سیستم‌های سیاره‌ای نزدیک.

محققان می‌خواهند به اولین ستاره‌های غول پیکر جهان نگاه کنند و بررسی کنند که چگونه توده‌های آشفته آنها به کهکشان‌های منظم و مارپیچی تبدیل شده‌اند. آنها می خواهند شاهد تکامل سیاهچاله های غول پیکر در مراکز بسیاری از کهکشان ها باشند و نقش آنها را در پاکسازی مه گاز هیدروژن خنثی که کیهان اولیه را پر کرده است، ترسیم کنند.

در جهان نزدیک، انتظار می رود که جیمز وب دانش ما را در مورد چگونگی ترکیب شدن گاز و غبار اطراف ستاره های جوان به سیارات، شرایط موجود در آن دنیاها، و اینکه آیا آنها زیستگاهی دلپذیر برای زندگی فراهم می کنند، تبدیل کند.